Ingenieursgenen bij Oosterweel

Stéphanie Broosus werkt als adjunct-manager projectbeheersing voor de Oosterweelprojecten op Linkeroever. Haar overgrootvader Antoine Waegemans bouwde als projectleider nog mee aan Antwerpse monumenten als de Ijzeren brug aan Kipdorp, het zwembadcomplex Wezenberg, de Zandvlietsluis en wellicht ook de Kennedytunnel.

“Ik heb mijn overgrootvader nog goed gekend, hij overleed toen ik 13 jaar was. Als kind keek ik enorm naar hem op, ik genoot van de verhalen die hij vertelde over zijn werven en avonturen, hier in Antwerpen maar ook in Congo. Het bleef trouwens niet alleen bij verhalen. Soms nam hij mij en mijn zus mee naar de Zandvlietsluis en dan vertelde hij honderduit over zijn werf”, haalt Stéphanie herinneringen op.

Familietrekjes

"Ik bleek wel al snel voorbestemd om in zijn voetsporen te treden, want als kind was ik dol op Lego en in het middelbaar koos ik voor een wetenschappelijke richting. Het is spijtig dat mijn overgrootvader niet meer heeft kunnen zien dat ik ingenieurswetenschappen ging studeren in Antwerpen, maar het was wel al vroeg duidelijk dat ik voor een bouwkundige richting wilde gaan.”

Stéphanie bleek overigens niet de enige te zijn die door de bouwkundige microbe gebeten werd. “Mijn grootmoeder heeft een echte wiskundeknobbel en wou graag architect worden Maar dat mocht in die tijd niet. Als meisje moest ze maar voor snit en naad gaan.”

Ijzer, veel ijzer

Dat er in die tijd niet alleen anders omgegaan werd studiekeuzes maar ook met bouwmaterialen, ondervonden Stéphanie en haar ouders ook aan den lijve. “Er werd in die tijd nog niet zo economisch gerekend als nu, dus staken ze veel staal in de wapeningen om zeker te zijn dat alles solide en stabiel was. Die goede gewoonte trok mijn overgrootvader ook door toen hij mee hielp om het huis van mijn grootouders te bouwen in 1971. Maar toen we enkele jaren geleden de terrasoverkapping wilden afbreken, hebben we serieus gevloekt op de hoeveelheden ijzer die daarin staken. Ik heb nu al medelijden met de mensen die later een van zijn projecten van vroeger moeten afbreken (lacht).”

En of het niet speciaal voelt om zelf aan ‘de werf van de eeuw’ mee te werken, terwijl haar overgrootvader ook betrokken was bij kenmerkende Antwerpse infrastructuur?

“Absoluut! Mijn grootmoeder is niet meer 100% zeker, maar denkt wel dat haar vader mee bouwde aan de Kennedytunnel. Dat ik op Linkeroever nu ook betrokken ben bij de werf die heel de zone na de Kennedytunnel opnieuw vorm geeft, is zeer fijn. Het geeft een beetje extra verbondenheid met mijn overgrootvader.”